Πόσες φορές δεν κατανοούμε την διαφορά ανάμεσα σε όσα μπορούμε να αλλάξουμε και σε όσα χρειάζεται να αποδεχτούμε! Πολύ συχνά πέφτουμε στην παγίδα να πιέζουμε μια κατάσταση, να θυμώνουμε, να προσπαθούμε υπέρ του δέοντος να την αλλάξουμε. Αλήθεια που ξεκινά το πείσμα και που αρχίζει η παραίτηση…Ποιο κομμάτι του εαυτού μας δεν μπορεί να αποδεχτεί την συνθήκη και να προχωρήσει και τί είναι αληθινά αυτό που μας βασανίζει; Από την άλλη πλευρά, τί είναι αυτό που κάνει την αλλαγή να φαντάζει τόσο δύσκολη στην επίτευξή της και ποιος είναι ο τρόπος να υπερπηδήσουμε όλα τα μέχρι τώρα γνωστά μας όρια…
Η πρακτική της γαλήνης, είναι μια προσευχή που γράφτηκε από τον Αμερικανό θεολόγο Reinhold Niebuhr το 1933. Η προσευχή υιοθετήθηκε από την εκκλησία & τον στρατό της Αμερικής αλλά και χρησιμοποιήθηκε σε πολλά προγράμματα απεξάρτησης. Η προσευχή επικαλείται την δύναμη του μεγάλου Πατέρα, την ευλογία και την υποστήριξη της πηγής της ζωής.
Πόσο σημαντικό είναι να δίνουμε την ενέργεια μας μόνο σε ότι μπορεί πραγματικά να αλλάξει και να μην την σπαταλάμε σε ό,τι πιστεύουμε πως χρειάζεται να αλλάξει! Υπάρχουν καταστάσεις στη ζωή μας που είναι δομημένες και παγιωμένες για παράδειγμα, το ύψος μας, η ηλικία μας, ίσως ακόμη και μια σχέση μεταξύ δύο άλλων ανθρώπων…
Η εξέλιξη της τεχνολογίας σε συνδυασμό με την υπερ αλλά και παραπληροφόρηση που δεχόμαστε μας έχει κάνει ψευδαισιακα να πιστεύουμε πως μπορούμε να παρέμβουμε σε όλα. Βρισκόμαστε σε έναν αέναο αγώνα ολικής αλλαγής, που αφορά κυρίως την εξωτερική μας εμφάνιση, μη αποδεχόμενοι αυτό που είμαστε. Ακόμη και όσοι έχουν μπει σε έναν εσωτερικό μονοπάτι αυτογνωσίας, πολλές είναι οι φορές που πιάνονται στον ιστό της τελειότητας, απορρίπτοντας πτυχές της μοναδικότητάς τους.
Αυτή είναι και η παγίδα στη σύγχρονη κοινωνία που επιτάσσει την αλλαγή, αλλά στην ουσία της, η ίδια, παραμένει κενή.
Σε μια κοινωνία ισχυρών προτύπων, το να παρεκκλίνεις θεωρείται για κάποιους καταστροφικό.
Υπάρχει μια διαρκής προσπάθεια να κουμπώσουμε στα “πρότυπα” με όποιο κόστος και οποιοδήποτε τρόπο. Κανείς δεν έχει αναλογιστεί αν τα πρότυπα αυτά είναι υγιή ή σαθρά. Αναλογίσου τώρα, αυτή την στιγμή, αν όσα με τόσο πάθος επικοινωνούνται ευρέως, λειτουργούν με βάση την καταλληλόλητα και για την ευεξία σου! Αλήθεια μπορεί η ευεξία να αποτελλεί ένα συλλογικό πρόγραμμα;
Πώς μπορώ εγώ να είμαι ευτυχισμένη που έχω μεγαλώσει στη θάλασσα και εσύ που έχει μεγαλώσει στο βουνό με το ίδιο ακριβώς πρόγραμμα;
Σίγουρα έχουμε ένα κοινό παρονομαστή : Τη Φύση!
Δεν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας, την ουσία ή την φύση μας.
Αυτός είναι ο μεγαλύτερος πόλεμος που βιώνουμε τις τελευταίες δεκαετίες. Ο πόλεμος με τον εαυτό μας που οδηγεί σε ακραίες πράξεις και φαινόμενα.
Η προσευχή ήταν και παραμένει ένα πανίσχυρο εργαλείο στα χέρια της ανθρωπότητας. Είναι αποδεδειγμένη η ισχύς αλλά και τα αποτελέσματα της στον άνθρωπο. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας με την πηγή της Δημιουργίας. Έχει επίσης αποδειχτεί πως ότι επαναλαμβάνεται για αρκετό καιρό, προγραμματίζει το υποσυνείδητο μας και ύστερα γίνεται τρόπος σκέψης, συνήθεια και τέλος τρόπος ζωής.
Έτσι λοιπόν η προσευχή της γαλήνης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επαναπρογραμματίσει το υποσυνείδητό σου. Αυτό το σκοτεινό και ανεξερεύνητο κομμάτι του Εαυτού και της Ψυχής σου που σε ωθεί πολλές φορές σε πράξεις και ερμηνείες που δεν συμβαδίζουν με αυτό που πραγματικά είσαι. Ένα από τα σημαντικότερα σημεία στην εξέλιξή μας είναι η ενσωμάτωση του εγωικού εαυτού μας, αυτού που δημιουργήσαμε για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Και αυτό επιτυγχάνεται μέσω της πρακτικής αυτής.
Έχουμε φτάσει σε ένα στάδιο της εξέλιξης μας, ατομικά αλλά και σαν ανθρωπότητα, όπου η επιβίωση δεν είναι ο στόχος – Θέλω να διαβάσεις ξανά αυτή την φράση.
Γίνεται μια πολύ μεγάλη και οργανωμένη προσπάθεια να γυρίσουμε σε αυτή την κατάσταση. Εκεί που επικρατούσε ο φόβος, όπου ο θάνατος σου ήταν η ζωή μου. Σε μια κατάσταση ανταγωνισμού, ελλιπής σε αγάπη και συμπόνια. Η αλήθεια όμως είναι ότι την έχουμε ξεπεράσει προ πολλού. Ο παράδεισος επί Γης δεν είναι κάτι ανέφικτο, είναι η μόνη αληθινή πραγματικότητα. Για να την βιώσουμε, αρκεί ο καθένας μας να δει με καθαρά μάτια μέσα από την καρδιά.
Το αυθεντικό κείμενο της προσευχής
” God, grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can, and wisdom to know the difference. “
